پارسا مرد کوچک

پریروز پسر گلم رو بردیم مرکز بهداشت و واکسن چهار ماهگی رو اونجا براش زدن. دو قطره خوراکی  فلج اطفال و یه آمپول سه گانه، قطره رو خوشبختانه پوف نکرد بیرون و با اینکه تلخ بود راحت تحمل کرد (خیلی تلخه این واکسن! خودم هنوز طعمش توی دهنمه وقتی شش ساله بودم و آخرین دوز رو خوردم)، آمپول رو هم خانومه زد توی رون راست پسرم، گلم مثل دفعات قبل خیلی گریه نکرد و فقط چند ثانیه بعد از تزریق کمی گریه کرد و زود ساکت شد. جالب اینجا بود که وقتی خانمه داشت آمپول رو آماده می کرد پارسا برگشته بود و داشت به سرنگ نگاه می کرد، آخه دیگه پسرم بزرگ شده و خیلی نسبت به دو ماهگی بیشتر اطرافش رو می تونه درک کنه! بعد از واکسن هم فقط همون روز یه مقدار خیلی...

دیشب برای اولین بار مامان و بابا و پسرک باهم رفتن شیرینی خریدن ... پارسا توی ماشین داشت غر می زد و گریه می کرد اما همین که پیاده شدیم گریه اش ساکت شد و با تعجب اطرافشو نگاه می کرد بعدم که رفتیم توی قنادی محو شیرینی های رنگ و وارنگ شده بود . بعدشم بغل بابایی رفتن طرف ویترین کیک ها و باهم مشغول تماشای کیک ها شدن تا مامان شیرینی سفارش بده .. فکر کنم از رنگ شیرینی ها خوشش اومده بود چون همش می خواست اونا رو بگیره و هی از توی بغل باباش دستشو دراز می کرد و به شیشه ی ویترین دست می زد اما خوب دستش از شیشه رد نمی شد و به شیرینی ها نمی رسید ...   ...

سلام! این اولین پست وبلاگ پارسای خوشگل مامان و بابا می باشد که در آستانه چهارماهگی پسرم ایجاد شده، پیشاپیش از همه دوستانی که وبلاگ پارسا مرد کوچک رو می خونن و لینک می کنن بسیار متشکرم.                                            بابا ...